Pagina's

vrijdag 4 december 2009

Dank - interesse - helaas - profiel - paria

Hieronder vind je vijf uit het recente leven gegrepen mails. 
Je kent ze waarschijnlijk. De "met interesse maar helaas niet weerhouden want profiel etc. en meer hoef je daar niet over te weten" brieven. Ze zijn nog steeds nietszeggend, onpersoonlijk, hypocriet en beledigend.

1.
Wij danken u voor de interesse die u hebt getoond voor onze vacature van bibliotheekmedewerker.
Helaas moeten wij u meedelen dat uw kandidatuur niet werd weerhouden. Indien er echter in de toekomst nog vacatures zouden vrijkomen waarvoor u op basis van uw ingediende CV in aanmerking komt, zullen wij u hiervan persoonlijk op de hoogte brengen.
2.
Met interesse hebben wij uw CV gelezen die u ons zond in verband met de aanleg van een werfreserve voor het project. Uit de vele kandidaturen die we hiervoor ontvingen, konden we ons de luxe veroorloven een kleine selectie te maken. We hebben u jammer genoeg niet geselecteerd voor een sollicitatiegesprek.
3.

Na evaluatie van de verschillende kandidaten bibliotheekassistent, moeten we je helaas medelen dat onze uiteindelijke voorkeur naar een andere sollicitant uitgegaan is.
We danken je voor je interesse en wensen je het beste bij je verdere zoektocht naar een gepaste job.
4.
Na beraad over het gesprek van maandag hebben we besloten om je niet verder uit te nodigen voor de selectie van documentalist. In vergelijking met sommige andere kandidaten heb je minder gelijkenissen met het profiel dat we zoeken.
5.
Na onderzoek is gebleken dat uw profiel niet helemaal strookt met de beoogde vereisten voor deze post en werd besloten uw kandidatuur niet in aanmerking te nemen.

Als sollicitant doe je veel inspanningen. Je investeert tijd, energie en middelen. In het schrijven van een cv en motivatiebrief kruipt heel wat tijd. Voor een gesprek moet je soms verlof nemen en je meestal op eigen kosten verplaatsen. Dan word je op de rooster gelegd, waarna je kan beschikken tot de jury je iets laat weten. Soms later dan afgesproken, maar daar kan je beter niet moeilijk over doen. So it goes.
Tenslotte krijg je na alle moeite een akelige brief waarin je afgewezen wordt, zonder een woord zinnige uitleg. Nee, je krijgt een vernederende standaardbrief. Een motivatie van de beslissing, met je sterke en zwakke punten is helemaal niet nodig. Meester en slaaf. Salut en de kost.

Wel, ik vind dit niet kunnen. Het getuigt van weinig respect om mensen die interesse tonen om in je organisatie te komen werken zo te bedanken voor hun moeite. Het is weerzinwekkend. En het is de norm! 
Geen enkele werkgever vindt het blijkbaar nodig de afgewezen kandidaten nog langer als mens te behandelen. Waarom is dat zo? Gemakzucht? Arrogantie? Gebrek aan moreel besef? Domheid?
Hoe behandelen die organisaties hun klanten dan? Waarschijnlijk op dezelfde manier. 

Als de sollicitant meer wil weten, als hij iets wil leren, dan moet hij zelf actie ondernemen. Maar ik stuur toch ook geen sollicitatiebrief waarin ik zeg dat ik na rijp beraad heb besloten me kandidaat te stellen en dat ze me kunnen contacteren als ze meer willen weten. Stel je voor. 
Misschien moet ik het eens proberen:
"Met interesse heb ik uw vacature gelezen. Daar de beoogde vereisten stroken met mijn profiel heb ik na lang beraad besloten me kandidaat te stellen. 
Voor meer informatie kan u mij mailen of bellen (enkel donderdag van 14u00 tot 14u10)"

Vanaf nu antwoord ik op die schaamteloze brieven met de vraag om een uitgebreide motivatie. Dan weet ik onmiddellijk met wat voor organisatie ik te maken had en met een beetje geluk leer ik iets over mezelf. Èn misschien leert de organisatie er ook iets uit. Misschien behandelt ze de sollicitanten in de toekomst met meer respect. Misschien laat ze hen weten waarom ze de job niet krijgen. Dan twijfelen die sollicitanten minder aan zichzelf, dan blijven ze gemotiveerd, dan voelen ze zich niet zo slecht. Afgewezen sollicitanten zijn tenslotte ook mensen.


maandag 26 oktober 2009

Well knock me down with a feather!

Het is vandaag taaldag. Zo blijkt.
Dus komt het van pas dat ik hier nog een ongepubliceerde taalpost liggen had. Ik vroeg me af of ik hem ooit nog eens zou posten. Nu ik op de redactie.be zag dat het vandaag taaldag is, verdwenen mijn twijfels als poolkappen voor de klimaatverandering.



Meer informatie over vandaag taaldag en de week van de taal op Klara. Ge vinter oak a poar bèrige filmkes. Deze klassieker niet:



Wie dit hilarisch vindt, moet zich schamen. Leedvermaak is laag.
Ik zou trouwens eens willen zien hoe de doorsnee lolbroek/grapjas dit zou aanpakken.

Daarmee is het publiceren van volgende post verklaard.
De taaldag als alibi voor pseudo-eloquentie. Zo gaat dat.
_________________________________________________________

"Well knock me down with a feather!"

Wat een mooie uitdrukking. Wel, mep me neer met een veer!
Nog mooie taal die ik recent vond:
  • stiekem
  • glunderen
  • ijdel
  • pummel
  • onrust 
  • mijmeren
  • ...
Misschien had ik het ooit al eens over woorden. Het zal wel een van m'n stokpaardjes zijn. Ook een mooie uitdrukking. Ik val in herhaling. Waarom herhalen een val is? Joost mag het weten. Waarom niet in herhaling stijgen?
Soit, het is dat ik van woorden hou. Geschreven, gesproken, gedachte, gedroomde en onbestaande woorden. Ik ben een man van woorden, hahaha (of lol, rofl, roflmao, roflew). Of een man van mijn woord. Of een man van weinig woorden. Of mooie woorden, holle frasen, zinloos, zonder punt

Door het woordenwoud de zin niet meer zien, door taalbochten, al dan niet kort, en/of kort erdoor, door die al dan niet korte bochten, in elkaar te laten overvloeien, of eerder door ze te laten botsen, zodat het gekronkel, niet geheel ongelijk onze hersenkronkels, maar toch ook niet zoals de taal- of andere knobbels erin, dat euh...

Eerst was het Woord. Het Woord van God. Het Woord werd vlees. Dat is pas iets om diep over na te denken. Ontegensprekelijk leidt denken over het begin van alles, over het bestaan zelf, tot onzegbare vertes en leegtes. Woorden zijn ontoereikend als het erop aan komt. Woorden nemen de benen als het te heet onder hun voeten wordt.
De onuitspreekbare naam van God. De Tao die niet te beschrijven is. Krachtwoorden. Magische spreuken. Babel. Speak in tongues. Gibberish. Abrahadabra. The book of lies. Een gespleten tong. Het achterste van je tong. Stom als synoniem voor dom. Ahura Mazda, Opel Mantra's, zwijggeloftes, litanieën, ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm ohm (at infinitum)


Door een vloed aan woorden de zin van het leven niet verstaan.
Woorden, waren ze maar overbodig. Amen.

vrijdag 23 oktober 2009

Lightbox test

Post om te testen of ik een lightbox-effect kan toevoegen aan mijn blog.
Je kan naar de volgende foto gaan met de cursorpijlen of door links-/rechtsboven in de afbeelding te klikkeren. En klikkeren maar!






Ziet er vrij goed uit. Werkt ondertussen niet meer. So it goes.

Alle code (te vinden op www.bloggerplugins.org) staat in de header van de blog. De code van de afbeelding een luttel aanpassen en hopsakee.
Wel is dit systeem nog niet goed genoeg. De scripts die gebruikt worden staan op sites waarover ik geen controle heb. En als ik geen controle heb dan ben ik bang en verdrietig. Als daar iets gebeurt dan werkt dit effect niet meer op mijn blog.
Volgende stap is dus de scripts op een betere plaats zetten. Dropbox, google docs, zoho...
Er is licht aan het einde van de box.

dinsdag 13 oktober 2009

Raarmaar

Op Vimeo valt er het een en ander. Soms valt dat mee, soms tegen.
Volgend vimeootje valt mee. Rustig en enerverend tegelijkertijd. Lfolefair.


blue roses - "doubtful comforts" (3D camera shift musicvideo) from fabian röttger on Vimeo.
3D camera shift musicvideo for the song
"doubtful comforts" by blue roses - 2009
director: a nice idea every day (vivien weyrauch & me)
dop: julia franken
producer: lennart selle
www.myspace.com/musicofblueroses
www.connectedlimited.com
www.aniceideaeveryday.com

zaterdag 10 oktober 2009

Toonladder / Pianotrap

Dit is goed.
Beeld je in dat alles op zo'n manier ontworpen was. Dat de ganse wereld bestond uit leuke, aangename dingen. Dat zou maf zijn. Overal muziek en blije mensen. Alleen al door er aan te denken klaart mijn gemoed op. Fantasie die effect heeft op de 'echte' wereld. Net zoals dit mooie voorbeeld me deze morgen de dag goed deed beginnen. De regen en de wolken werden plots nog mooier. Alles een klein beetje beter maken, dat is goed.
Dit is goed.





Er ontbrak een deel van deze post. Hier is het.
Ik zag deze mooi tube op de site van Bruce Mau Design. Daar vond ik ook 'een incompleet groeimanifest', dat je hieronder of op hun site kan lezen.

Een paar punten vind ik zéér to the point: 8, 13, 15, 18, 25, 28, 34 en 39. Het zal weinigen verbazen. Hahaha. Het is altijd leuk om iemand waarvan je zelf denkt dat ie wijs is dingen te horen zeggen die bevestigen waarom je hem net wijs vindt. Ok, dat begrijp ik zelf niet. Hoog tijd voor een koffiebreuk!


AN INCOMPLETE MANIFESTO FOR GROWTH


Written in 1998, the Incomplete Manifesto is an articulation of statements exemplifying Bruce Mau’s beliefs, strategies and motivations. Collectively, they are how we approach every project.


1 Allow events to change you.
You have to be willing to grow. Growth is different from something that happens to you. You produce it. You live it. The prerequisites for growth: the openness to experience events and the willingness to be changed by them.


2 Forget about good.
Good is a known quantity. Good is what we all agree on. Growth is not necessarily good. Growth is an exploration of unlit recesses that may or may not yield to our research. As long as you stick to good you'll never have real growth.


3 Process is more important than outcome.
When the outcome drives the process we will only ever go to where we've already been. If process drives outcome we may not know where we’re going, but we will know we want to be there.


4 Love your experiments (as you would an ugly child).
Joy is the engine of growth. Exploit the liberty in casting your work as beautiful experiments, iterations, attempts, trials, and errors. Take the long view and allow yourself the fun of failure every day.


5 Go deep.
The deeper you go the more likely you will discover something of value.


6 Capture accidents.
The wrong answer is the right answer in search of a different question. Collect wrong answers as part of the process. Ask different questions.


7 Study.
A studio is a place of study. Use the necessity of production as an excuse to study. Everyone will benefit.


8 Drift.
Allow yourself to wander aimlessly. Explore adjacencies. Lack judgment. Postpone criticism.


9 Begin anywhere.
John Cage tells us that not knowing where to begin is a common form of paralysis. His advice: begin anywhere.


10 Everyone is a leader.
Growth happens. Whenever it does, allow it to emerge. Learn to follow when it makes sense. Let anyone lead.


11 Harvest ideas.
Edit applications. Ideas need a dynamic, fluid, generous environment to sustain life. Applications, on the other hand, benefit from critical rigor. Produce a high ratio of ideas to applications.


12 Keep moving.
The market and its operations have a tendency to reinforce success. Resist it. Allow failure and migration to be part of your practice.


13 Slow down.
Desynchronize from standard time frames and surprising opportunities may present themselves.


14 Don’t be cool.
Cool is conservative fear dressed in black. Free yourself from limits of this sort.


15 Ask stupid questions.
Growth is fueled by desire and innocence. Assess the answer, not the question. Imagine learning throughout your life at the rate of an infant.


16 Collaborate.
The space between people working together is filled with conflict, friction, strife, exhilaration, delight, and vast creative potential.


17 ____________________.
Intentionally left blank. Allow space for the ideas you haven’t had yet, and for the ideas of others.


18 Stay up late.
Strange things happen when you’ve gone too far, been up too long, worked too hard, and you're separated from the rest of the world.


19 Work the metaphor.
Every object has the capacity to stand for something other than what is apparent. Work on what it stands for.


20 Be careful to take risks.
Time is genetic. Today is the child of yesterday and the parent of tomorrow. The work you produce today will create your future.


21 Repeat yourself.
If you like it, do it again. If you don’t like it, do it again.


22 Make your own tools.
Hybridize your tools in order to build unique things. Even simple tools that are your own can yield entirely new avenues of exploration. Remember, tools amplify our capacities, so even a small tool can make a big difference.


23 Stand on someone’s shoulders.
You can travel farther carried on the accomplishments of those who came before you. And the view is so much better.


24 Avoid software.
The problem with software is that everyone has it.


25 Don’t clean your desk.
You might find something in the morning that you can’t see tonight.


26 Don’t enter awards competitions.
Just don’t. It’s not good for you.


27 Read only left-hand pages.
Marshall McLuhan did this. By decreasing the amount of information, we leave room for what he called our "noodle."


28 Make new words.
Expand the lexicon. The new conditions demand a new way of thinking. The thinking demands new forms of expression. The expression generates new conditions.


29 Think with your mind.
Forget technology. Creativity is not device-dependent.


30 Organization = Liberty.
Real innovation in design, or any other field, happens in context. That context is usually some form of cooperatively managed enterprise. Frank Gehry, for instance, is only able to realize Bilbao because his studio can deliver it on budget. The myth of a split between "creatives" and "suits" is what Leonard Cohen calls a 'charming artifact of the past.'


31 Don’t borrow money.
Once again, Frank Gehry’s advice. By maintaining financial control, we maintain creative control. It’s not exactly rocket science, but it’s surprising how hard it is to maintain this discipline, and how many have failed.


32 Listen carefully.
Every collaborator who enters our orbit brings with him or her a world more strange and complex than any we could ever hope to imagine. By listening to the details and the subtlety of their needs, desires, or ambitions, we fold their world onto our own. Neither party will ever be the same.


33 Take field trips.
The bandwidth of the world is greater than that of your TV set, or the Internet, or even a totally immersive, interactive, dynamically rendered, object-oriented, real-time, computer graphic–simulated environment.


34 Make mistakes faster.
This isn’t my idea -- I borrowed it. I think it belongs to Andy Grove.


35 Imitate.
Don’t be shy about it. Try to get as close as you can. You'll never get all the way, and the separation might be truly remarkable. We have only to look to Richard Hamilton and his version of Marcel Duchamp’s large glass to see how rich, discredited, and underused imitation is as a technique.


36 Scat.
When you forget the words, do what Ella did: make up something else ... but not words.


37 Break it, stretch it, bend it, crush it, crack it, fold it.


38 Explore the other edge.
Great liberty exists when we avoid trying to run with the technological pack. We can’t find the leading edge because it’s trampled underfoot. Try using old-tech equipment made obsolete by an economic cycle but still rich with potential.


39 Coffee breaks, cab rides, green rooms.
Real growth often happens outside of where we intend it to, in the interstitial spaces -- what Dr. Seuss calls "the waiting place." Hans Ulrich Obrist once organized a science and art conference with all of the infrastructure of a conference -- the parties, chats, lunches, airport arrivals — but with no actual conference. Apparently it was hugely successful and spawned many ongoing collaborations.


40 Avoid fields.
Jump fences. Disciplinary boundaries and regulatory regimes are attempts to control the wilding of creative life. They are often understandable efforts to order what are manifold, complex, evolutionary processes. Our job is to jump the fences and cross the fields.


41 Laugh.
People visiting the studio often comment on how much we laugh. Since I've become aware of this, I use it as a barometer of how comfortably we are expressing ourselves.


42 Remember.
Growth is only possible as a product of history. Without memory, innovation is merely novelty. History gives growth a direction. But a memory is never perfect. Every memory is a degraded or composite image of a previous moment or event. That’s what makes us aware of its quality as a past and not a present. It means that every memory is new, a partial construct different from its source, and, as such, a potential for growth itself.


43 Power to the people.
Play can only happen when people feel they have control over their lives. We can't be free agents if we’re not free.


An Incomplete Manifesto for Growth by Bruce Mau is licensed under a
Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 Unported License.

maandag 5 oktober 2009

Leegloper

Langs de groene Schelde. Ze is even groen als de weides ernaast. Samen zijn ze een rustsplaats voor vele trekvogels. Een zeer mooi stukje Gent. Een zeer lastig stukje Gent.

Leeg loop ik me altijd. Even ontspannen een toertje doen is er bij mij niet bij. Ik wil hijgen, zweten, blazen... als ik thuiskom. Het is niet zoals het hoort, het is zoals het is. Ik kan gewoon niet op mijn gemak lopen. Ik wil sneller en langer lopen. Ik wil winnen, al is het enkel tegen mijn eigen traagheid.
Pas op, ik geniet ook wel, enorm zelfs. In feite geniet ik pas echt als ik me leeg loop.


Grotere kaart weergeven


Hierboven zie je mijn huidig parcours. Ik woon niet onder een brug in de E17. Nee, punt A is mijn keerpunt. Ik begin bij B dat je ergens heel ver weg op de kaart zal vinden. Nu ja, 4 km ver. Ik loop dus van B naar A en dan terug. In ongeveer 45 min. Vooral de 4 km langs de Schelde loop ik tempo. De 2 km ernaartoe en de 2 terug zijn warming up en cooling down (zweten, zuchten, kreunen...).

De bedoeling is om stelselmatig het traject te verlengen tot ik aan het eerste brugje geraak (waar een torentje staat en een Thai is, zie je niet echt goed op Google maps), om daar de Schelde over te steken en zo over de andere oever terug te lopen.

Collega leeglopers kunnen eens een kijkje nemen op Afstand meten, daar kan je een traject mooi uittekenen, zoals hieronder te zien is in een fictief voorbeeld. De afstand wordt dan berekend en als je je tijd invult, krijg je een gemiddelde te zien. Er zijn waarschijnlijk nog een interessante dingen mee te doen. Voer voor verder onderzoek.




Zo, als iemand me ooit leegloper noemt, dan antwoord ik minachtend: jogger!

zaterdag 3 oktober 2009

Een screencastoefening, tevens tip



Deze screencast is een oefening. Ik ben aan het testen hoe je zoiets maakt en best publiceert.
Commentaar is welgekomen.

Zelf heb ik gemerkt dat de audio niet goed is. De build-in microfoon van m'n laptop geeft veel ruis. Het is een tip die veel opduikt: gebruik een goede microfoon of headset. Nu heb ik zelf gemerkt waarom.
Ook het script en de tekst kunnen beter, en de stem en de beelden ook. En dat cirkelvormig inzoomen is totaal overbodig. Het is gewoon show.
Hahaha, alles kan gewoon stukken beter. Dat was te verwachten. Toch ben ik wel tevreden.





De screencast is gemaakt met Screenflow. De muziek heb ik van Jamendo. De band is Novielo en het nummer is Flushed inbetween. Op Jamendo is veel te vinden dat bruikbaar is in screencasts.

woensdag 30 september 2009

Hoe het niet moet

Een zure bibliothecaris die al snel zijn kalmte verliest en onzaller Cookie Monster die mooi kalm blijft. So it goes.



"No get upset."



dinsdag 29 september 2009

Waarom openbare bibliotheken slecht zijn

Een goed artikel dat een nieuw en verfrissend licht werpt op openbare bibiotheken. Ik sluit me volledig aan bij de mening van de auteur: "This assault on capitalism and our very way of life has got to end. Be subversive ... burn your library card! Go out and buy a book!"

Lees en leer: The menace of the public option

maandag 21 september 2009

Al is het het laatste wat je doet!

Ik ben de man niet die zomaar reclame zal maken voor een petitie. Ik hou niet zo van die dingen.
Maar uitzonderingen zijn de regel, dus:

  Vlasmarkt! Petitie/Petition

Kijk, teken dat ding gewoon.
De Vlasmarkt in Kortrijk is een voorbeeld van hoe jongeren zelf iets opbouwen dat de moeite waard is. Het draait niet om centen of om de juiste looks. Maar om kwaliteit, inhoud, openheid, vrijheid, diversiteit. Zeldzame zaken.
En nu willen projectontwikkelaars (I spit on zem!) dat kapot maken. Uiteraard doet de politiek niets. Money talks.
Daarom, al is de laatste petitie die je tekent, teken ze.

Find Open Source Alternatives to commercial software


Wees ook alternatief in je digitale leven


Voor veel programma's bestaan ondertussen open source alternatieven. De meeste zijn bovendien kwalitatief evenwaardig en in veel gevallen gratis. Voor wie het eens proberen wil, op Osalt.com vind je een mooi overzicht van commerciële producten en hun open source alternatief.
Voor wie het niet proberen wil, tja, voor hen kan ik niets doen. So it goes.

Bizarre zoektocht


Osalt.com is een interessante site. Ook interessant was de manier waarop ik hem vond. Ik weet niet of het een goede manier is. Dat moet nog eens uitvoerig getest worden. Het lijkt een omslachtige techniek maar ik denk dat er toch positieve kanten aan zijn. Misschien ben ik wel de enige. Het zou mij niet verbazen.
In Google Reader koos ik 'Add a subscription'. Er werd mij gevraagd een URL of een trefwoord in te vullen. Ik vulde een trefwoord in en klikte 'Add'. Dat gaf me een lijst met feeds die aan die trefwoorden voldeden. Daarna selecteerde ik een feed die er interessant uitzag en zo kreeg ik een lijst met alle posts in die feed. Aan de hand daarvan zag ik snel of de feed inderdaad de moeite was. Bovendien kon ik de posts lezen zonder mij te abonneren op de feed en kon ik via de vorigepaginaknop gemakkelijk terug naar het overzicht. Een snel en vlot leesbaar overzicht van posts zonder te hoeven abonneren. Het leek me handig. Maar is het dat ook?

De Bib. Het leven van A tot Z.

Nog een bibfilm


Een toch wel geslaagd filmpje. Vind ik.
Waarschijnlijk hebben de meesten het al ergens op TV gezien, maar ik ben een televisieloos wezen dus zag ik het pas recent op het wwweb. Graag deel ik het met andere kijkbuisarme internetkinderen.
Het kan trouwens nooit kwaad om extra reclame te maken voor de bib. That's right!



Informatie Aan Zee


Dit is al het tweede geslaagde clipje over de bib. En daar mogen we best fier op zijn.
Op Informatie 2009 klonk het soms een beetje pessimistisch. Dat we niet mee zijn. Dat we nog het imago van stoffig en ouwerwets meedragen. Maar de voorbeelden uit de praktijk toonden toch een ander beeld. Ik was zelfs aangenaam verrast. Blijkbaar zijn we eerder voorlopers dan achterkomers.
De twee promotiefilmpjes bevestigen dat. En als we onze inspanningen volhouden, beseffen Jan, An en alleman dat binnenkort ook.

zondag 13 september 2009

The Good Enough Revolution: When Cheap and Simple Is Just Fine

Aanleiding voor nog een stuiptrekking is onder andere dit artikel:
The Good Enough Revolution: When Cheap and Simple Is Just Fine

Het is een opvallende trend: 'minimaal', 'eenvoudig', 'goedkoop' zijn in. En ik kan daar mee leven. Zelf doe ik sinds een tijdje ook pogingen om zaken eenvoudiger aan te pakken. Ik zoek naar de toepassingen die één ding zeer goed doen en die niet overdreven veel opties, gadget enz. aanbieden. Het is allemaal ballast en afleiding.
Google Reader was tot heden mijn favoriete RSS-reader, maar er hangen steeds meer toeters en bellen in de weg. Ik hou niet van lawaai. Daarom wil ik RSSOwl en Blogbridge eens proberen, eens. Jammer (of net niet?) dat ze niet in de wolk zitten. Bovendien zou ik zoveel mogelijk

woensdag 9 september 2009

This is ground control to...

Kijk de aarde!
Livestream vanuit het mission control centre of vanuit de ruimte.
Ongelooflijk om de aarde van zoooo ver live te zien. Zo kan je toch een beetje zien hoe groot dat ding is.
Ook straf om te zien hoe snel die shuttle daar rondjes vliegt. En hoe klein dat ding is, met hoeveel man zitten ze daarin? 7! Als astronauten in een shuttle.

Webcam chat at Ustream
(Best op full screen zetten, dan heb je minder last van die dwaze reclame onderaan.) (En op het reload-icon klikken als je niet onmiddellijk iets te zien krijgt)


Wie weet vliegen we daar binnen 40 jaar ook rond. Ik zal een beetje op mijn gezondheid beginnen letten, zodat ik het ook nog kan meemaken.

dinsdag 8 september 2009

Zelfspot

Promotiespot die getoond wordt in aanloop naar en tijdens de Bibliotheekweek.



Spot is een vreemd woord, me dunkt. Dunken ook. Hutspot!
Mooie woorden die laatst opdoken: tronie, glunderen en stiekem.
Het leven van Aardmannetje tot Zeemeermin.

zondag 6 september 2009

Doe maak zeg denk

Zie- en hoorhier een video van een fantastische band: Do Make Say Think.
Ik was verrast om een volledig concert van hen online te vinden. Bovendien is het geluid, zeker voor een live-opname, van goede kwaliteit.


Watch the full concert at baeblemusic.com

Ze komen in het najaar naar België, o.a. naar De Kreun.
Perfect op een herfstavond ergens in november.

woensdag 2 september 2009

Stuiptrekkingen?

Is dit een van de laatste stuiptrekkingen van deze blog? Ja, ik vrees van wel. Net als honderdduizenden andere blogs sterft hij een stille dood. So it goes.

dinsdag 30 juni 2009

Bibliotheek Wetteren: lenen met elektronische identiteitskaart

Via de feeds van biblogwetteren kwam het bericht binnen dat je daar vanaf nu je identiteitskaart kan gebruiken ipv je bibliotheekpas. Nu in alle andere bibliotheken nog.

In het bericht laat Karel (opperhoofd in OB Wetteren) weten dat de gebruikers van hun bibliotheek een kaart lichter worden, handig.

Net even gekeken hoeveel kaarten in mijn portefeuille zitten: ID, bank, mastercard, SIS, OB Gent, bibliotheek VSPW, WINOB, UGent, De Groene Waterman, lidkaart vakbond, De Lijn, De Kreun en een kopiekaart, al zou ik niet weten voor welke bibliotheek.
Gelukkig heb ik geen enkele klantenkaart, ik hou niet van die dingen. Ik ben 'klant' van I*boeks, maar dat is een kaartloos systeem. Zij houden alles bij en vragen je naam als je iets koopt. Zo moet dat.

De meeste van die kaarten blijven gewoon in mijn portefeuille zitten, behalve natuurlijk mijn bibliotheekkaarten. Die durf ik wel eens als noodbladwijzer gebruiken. Bij mijn volgend, meestal ongepland of net dringend bibliotheekbezoek heb ik die pas dan niet mee. En zonder pas uiltenen kan, maar mag niet.

Dat probleem is binnenkort dus van de baan.

vrijdag 26 juni 2009

Bier en orde

Wat hebben bier en orde met elkaar te maken? Past wanorde niet beter bij bier? Een verrassende en aangename ervaring wees me andermaal op mijn ondiep denken.

Deze middag reed ik tussen het opsmukken van mijn blog door (dat ik deed tussen... ) even vlug naar De Hopduvel om een cadeau voor Stevie, een goede vriend van me. Vanavond opent zijn café, Le Gainsbar, op de Vlasmarkt in Kortrijk. Een exclusief bier leek me een passend geschenk.

Geen betere plaats in Gent en verre omstreken om dat te vinden dan De Hopduvel. De duvel heeft ontzettend veel soorten bier, in alle vormen en maten, om dronken van te worden.
Bij een speciaal bier hoort uiteraard een passend glas. Ook dat heeft de duvel. In een groot, lang rek staan honderden prachtige glazen.
Uit nieuwsgierigheid wou ik wel eens zien of er ook een glas stond voor het bier dat ik gekocht had. Toen besefte ik dat er te veel glazen waren om ze een voor een te bekijken. Dus zocht ik naar een systeem, naar orde. Natuurlijk was er een logische en voor de hand liggende volgorde: alfabetisch op naam van het bijhorende bier.

Ik was blij verrast voor een mooi geordende collectie bierglazen te staan. Een glazen bibliotheek om je dorst -naar kennis en meer aardse zaken- te laven.
Ik was ook gecharmeerd, door mijn eigen naïeve verbazing. Wat had ik dan verwacht? Dat de glazen zomaar op het rek stonden? Of volgens de sterkte van het bier? Of volgens de grootte van het glas? De grootte van de kater? ...


Qui nos rodunt confundantur
et cum iustis non scribantur.
IO! IO! IO! IO! IO! IO! IO! IO!

Nieuwe look

Nu ik mijn blog nieuw leven ingeblazen heb, was het tijd om iets te doen aan het uitzicht. Op het wijde web vond ik al snel een aantal tips en hacks. Eenvoudiger dan ik dacht (ik dacht gewoon niet).

Gisteren en vandaag heb ik tussen mijn zon-Schelde-bankje-boekje-fietstochten door een beetje geknutseld aan de look van mijn blog.
Dankzij alle brave mensen die hun kennis op een duidelijke, begrijpelijke manier met iedereen willen delen, mag het resultaat gezien worden. Toch?

De header is stukken beter geworden met de hulp van Blogger Buster.
De mooie ronde hoekjes (ook onderaan) heb ik gevonden bij Zen Elements.
Het creatief toepassen van hun kennis is dan weer mijn eigen verdienste.
Ik ben waarlijk blij met het fijne resultaat. Een speekmedaille voor mezelf!

dinsdag 23 juni 2009

Iets lekker dat naar chocolade smaakt?

Wat is een browser? Wel, ik zou daar eerlijk gezegd niet zo onmiddellijk op kunnen antwoorden. De mensen in het grote New York hebben er duidelijk ook moeite mee.

Google stelde een pak mensen op Times Square, NY een paar vragen over browsers.
En dit is het resultaat:



Bron sitepoint blog

'Browser' doet mij denken aan brownies (koekjes, cookies?), brownies (fantasiefiguurtjes) en aan Browning (schietijzers).

Browser staat in Longman dictionary of contemporary English 2005 als volgt omschreven: - a computer program that finds information on the internet and shows it on your computer screen.
Tja, je moet toegeven dat het toch wel sterk op iets als een zoekmachine lijkt als je het zo leest. Voor Engelstaligen is het dus niet zo duidelijk. 'To browse' is een manier van zoeken. Het lijkt vooral een slechte woordkeuze.
Misschien moeten we een betere naam bedenken. Ik dacht bijvoorbeeld aan '(web)plank', '(web)board', het ding waarop je op het web surft.
Welke plank gebruik jij meest? Ik Firefox. IE drijft voor geen meter.

En dat doet me dan weer denken aan Brother (surfer). Hang ten!

maandag 22 juni 2009

Draadloze koffie en vlinders.

Onzinnige titel, wel passend. Een weekend in de aap gelogeerd. Een aap die te pas en vooral te onpas uit de mouw kwam. Shoppen heeft de aap gemilderd. Onzinnig zinnen.

Vorig weekend, het weekend voor mijn examen netwerk- en systeembeheer zat ik net zonder netwerk, proper was dat. Proper was mijn laptop ook. Het was hoog tijd geweest dat ik hem nog eens een poetsbeurt gaf. Zo'n witte macbook is misschien wel mooi, maar dat wordt zo snel vuil en dat is toch ook geen zicht hé. Door het poetsen werkte hij natuurlijk niet meer.
Dan maar mijn backupplan ontplooit, t.t.z. een op Kubuntu draaiende dell van een desktop ingeplugd op het net. Geen niets nada noppes internet. Gevloekt heb ik. Dat hielp niet.
Problemen zijn kansen, dacht ik en de clevere alternatieven popten spontaan up: hotspots in de OB Gent, in de Vooruit of op een andere openbare plek. Meesmurfen op het netwerk van de buren was uitgesloten, niet door ethische overwegingen, nee, de netwerken in mijn buurt zijn allemaal gesloten en het enige open netwerk is enerverend traag (een schande). Hotspots dus. Hutspot werd het, ja.

De OB hééft geen draadloos internet, de Vooruit was zéér uitzonderlijk twee dagen gesloten en nérgens een deftig openbaar netwerk te vinden. Net als toen er nog geen internet bestond.

Ik heb me dan maar een Bialetti aangeschaft. Glorie! Alles was op slag vergeten. Een heerlijke kop echte koffie en ik werd Italiaans kalm onder de toch wel helse omstandigheden.

Mijn kritiek op het examen staat dan ook volledig los van mijn offline belevenissen. 'k Zweer 't.

Ik heb me die namiddag ook een dekbedovertrek gekocht. Geen straffe koffie zonder vlinders, dat weet het kleinste kind.

Als ik nu, ondanks de cafeïne, door slaap overmand wordt, slaap ik tenminste zo zacht als een boterbloempje.

vrijdag 19 juni 2009

Ongetwijfeld ongewild grappig

Gisteren hoorde ik volgend nieuwsbericht (let op vet gedrukt woord):

deredactie.be: Peruaanse consulaat wordt een dag bezet:

wo 17/06/2009 - 13:17

"In Gent hebben 30 actievoerders het consulaat van Peru bezet. Daarmee willen ze het geweld aanklagen dat het Peruaanse leger gebruikt tegen de indianen in het Amazonegebied.
Vorige week heeft het Peruaanse leger nog het vuur geopend op inheemse indianen. Die protesteerden tegen de ontginning van het Amazonegebied, waardoor ze geregeld worden weggedreven.

De actievoerders hebben spandoeken aan de gevel gehangen en delen
pamfletten uit.

De bezetting zal vanavond worden opgeheven."

Wel, wat is daar zo grappig aan?
Kijk, toen ik het hoorde, maakte ik onmiddellijk de link met de onvermijdelijke Peruaanse panfluiten. In mijn hoofd klonk het dus als volgt:

"De actievoerders hebben spandoeken aan de gevel gehangen en delen panfluiten uit."


NW&SB & WEB2.0 op grootmoeders wijze

Deze week had ik een examen over web 2.0 en computernetwerken.
Een examen op papier, wat dacht je.

Tot mijn verbazing werd ons gevraagd 2 URL’s op dat papier te zetten. Om te zien of we die URL’s uit het hoofd kenden?
Zijn bookmarks, delicious, startpagina’s, enzoverder enzovoort, de hele 2.0 rimram, dan overbodig?
Voor zover ik het begreep dient een deel van die 2.0-tools net om géén URL’s meer in je hoofd te moeten stampen, om ze in geen geval op papier te hoeven reproduceren!
Erg Web 0.0 vind ik dat.

Over netwerken kregen we dan weer een vraag over de lengte van een UFO-kabel of zo, en werd ons gevraagd een pak afkortingen en cijfers (803.11, C3PO, DNS, FTP, IRC, NNTP, RTP, SIP, SMTP, UUCP, XMPP, DCCP, SCTP, TCP, UDP, ARP, 666, ICMP, IGMP, IPv4, IPv6, RARP, ATM, FDDI, PPP en als reserve afkorting WTF) te linken met elkaar (met inkt natuurlijk). Onzinnig!! En meer dan 500 m.

Lap, ook dat nog

How extroversion improves the body’s defences

Een interessante post op een van mijn favoriete blogs.
De blog heeft niets met bibliotheken te maken. Wat?!!
Nee, hij heeft het vooral over gezondheid. De visie van Bob is boeiend. Bovendien is het een mooie blog, met steeds goed gevulde posts.

Over deze post dan. Ikzelf hoor bij de introverte kant van de mensheid. Geloof ik? Hoop ik? Vrees ik?
Blijkt dat introverte mensen niet zo weerbaar zijn als extraverte. De boodschap is duidelijk.
Als je me binnenkort dus in fluo pakjes ziet rondlopen en me overal enthousiast een grote mond hoort opzetten (zoals die irritante Baron Shasha Kogel), schrik dan niet. Het is voor mijn gezondheid, om langer te leven, om langer extravert te zijn en op te vallen en lawaai te maken.

Hmm, ik denk dat ik maar eens een dagje thuis blijf en een boekje lees. Hahaha. In alle stilte wegkwijnen...
Geef mij maar de bescheidenheid van mos in plaats van de oppervlakkige praal van zonnebloemen (uitgebloeid zijn ze monsterlijk).

Lees in ieder geval eens wat de wetenschap erover zegt.

zaterdag 21 februari 2009

Nog een mooi voorbeeld.

Nog een mooie voorbeeld van een ted-presentatie.
Dit is een van mijn favorieten. Inspirerend. Hoopvol. Sympathiek. Grappig.
Het deed (doet) deugd om (opnieuw) te zien. Nu, ik heb er in ieder geval van genoten.
Daarom wil ik het ook delen.



Als je ook ergens een positieve boodschap gezien hebt, post dan een comment met een link. Dank je.

Een avondje PC.

Als je eens een avondje niet naar je TV maar naar je PC wil gapen, dan kan je op ted.com een boeiende presentatie zoeken. Er staan er veel.
Op mijn andere blog had ik er een paar staan. Ik zal ze verhuizen.
Ze zijn niet allemaal even goed, maar de goeie zijn wel zeer de moeite.
Grappig soms, aangrijpend af en toe, boeiend meestal.

Deze hier is een goed voorbeeld:



Ik vind 'm toch interessant. Jij?

vrijdag 20 februari 2009

first but not least / de eerste zullen de laatste zijn

Hi, blogging again. Third time I start blogging. I'm getting old.
My first blogs are gone. Actually, they were never really there in the first place.

I hope this first post is a good one. I think it is.
It's about something that came to my mind recently.
Everybody thinks a lot about his feelings.
Sometimes you think too much about them.
You can't stop thinking about them.
Nothing new.
But then I tried to feel something about my thoughts.
...
I couldn't. I could not feel about my thoughts
without thinking about my feelings, although I tried.
It was like I didn't feel anything.
And like I stopped thinking too.
Very strange but good.
Can you feel about your thoughts?

Driemaal scheepsrecht. Zegt men. Mijn derde blog is een feit.
De twee vorige zijn verdwenen in het mysterieuze verleden van het web.

Met de hoop der wanmoed.
Laatst dacht ik.
Iedereen (ik toch) denkt veel over zijn gevoelens.
Teveel, soms kan je niet stoppen met denken over wat je voelt.
Maar toen ik iets wou voelen over wat ik denk.
...
Dat lukte blijkbaar niet. Absoluut niet. No way.
Het was een rare ervaring.
Het was precies of ik niets voelde.
En denken deed ik ook niet echt.
Raar maar ook wel aangenaam.
"Waarlijk vreemd vermag alleen te zijn wat menselijk is". Wisława Szymborska