Review: Minnekunst

Minnekunst by Ovid
My rating: 2 of 5 stars

Het mag dan wel een goede 2000 jaar geleden geschreven zijn door een zekere Ovidius en door velen als klassieker bestempeld worden, ik vind dat het weinig om het lijf heeft. Af en toe is er een geestige passage maar het is vooral een half serieuze, half grappige (al te veel flauwe, stereotype grappen) lijst tips aan mannen en vrouwen om het andere geslacht te kiezen, verleiden, bedriegen etc. Een soort erudiete Flair-bijlage uit het klassieke Rome.
Het geheel is doorspekt met verwijzingen naar de Griekse en Romeinse cultuur en schetst een beetje een beeld van Rome rond het jaar 0 waardoor het toch boeiend genoeg is om te lezen als tussendoortje. Zonder die context zou het voor mij echter helemaal geen bevrediging geboden hebben.

View all my reviews

Review: Als je iemand verliest die je niet kan verliezen

Als je iemand verliest die je niet kan verliezen by Ish Ait Hamou
My rating: 5 of 5 stars

Subliem verhaal met vaart, spanning en diepgang. Een anekdotisch, uniek verhaal met toch ruimte voor een aantal universele, hedendaagse thema's in een krachtige, geloofwaardige taal/stijl. Het boekje is werkelijk een aangename verrassing dat moeiteloos het niveau haalt van de allerbeste schrijvers. Er zit enorm veel inhoud in dit boekje dat een bijna mythisch onwaarschijnlijk verhaal vertelt over een samenloop en terugloop en loop zonder meer van omstandigheden en gedachten dat het lijkt alsof het lot de echte protagonist is, en toch werd ik geraakt door dat verhaal. Over zwakte, ambitie, dromen, kracht, tegenslag en de dood doet het me denken aan een versregel van Wisława Szymborska: "Waarlijk vreemd vermag alleen te zijn wat menselijk is."

View all my reviews

Review: Remember, Body...

Remember, Body... by Constantine P. Cavafy
My rating: 3 of 5 stars

Mooie poëzie en opnieuw een schrijver leren kennen waarvan ik graag meer zou lezen, blijkbaar is zijn andere poëzie beter dan deze gedichten over lust, erotiek en sensualiteit.
Cavafy verheerlijkt het verlangen en de lichamelijke liefde maar, en dat is het zwakke eraan, in de vorm van een eerder zielig terugkijken, een metaverlangen naar het verlangen uit zijn jeugd, naar de passie van vroeger. Hij probeert in zijn mooie, korte gedichten de tijd en gevoelens terug op te roepen, de herinnering tot leven te wekken en doet dat goed. Door die zelf gecreëerde, onoverbrugbare afstand worden die emoties echter krachteloos, afstandelijk, zielig... om niet te zeggen impotent. En impotent is net wat het verleden blijkbaar niet was.
Het is als een oude man die meesterlijk over zijn onvergetelijke jeugd vertelt: zowel onderhoudend en met respect te aanhoren als meelijwekkend en een beetje langdradig.

View all my reviews

Review: The Yellow Wall-Paper

The Yellow Wall-Paper by Charlotte Perkins Gilman
My rating: 5 of 5 stars

Wauw! Wat is het fijn nog eens volledig overtuigd een boek fantastisch te vinden. Het is een ramp dat de boekjes in deze reeks, Penguin Little Black Classics, maximaal 64 p. lang zijn. Dramatisch dat ik het boekje zo snel uit had. Charlotte Perkins Gilman was mij tot heden onbekend, onterecht blijkbaar. Zoek ze maar eens op, straffe madam. En straffe schrijfster ook. The Yellow Wall-Paper bevat drie fantastische verhalen: The Yellow Wall-Paper, The Rocking-Chair en Old Water. Alle drie zijn ze perfect. Ze gaan over liefde, of wat ervoor doorgaat, over de grens tussen droom, waanzin en werkelijkheid, ze stromen rustig, krachtig en helder verder met een onderhuidse spanning die grenst aan huiver en dat alles zonder geforceerd of gezocht te zijn. Nee, alles is mooi, gewoon, zuiver, goed geschreven. Het was een kort maar groot genot dit werkje te lezen. Nu moet ik op zoek naar alles wat Gilman schreef, als een bezetene...

View all my reviews

Review: Shuttlecock

Shuttlecock by Graham Swift
My rating: 3 of 5 stars

Waterland van Graham Swift is absoluut een van de beste boek die ik ooit (her)las omdat Swift op een onopvallend geniale manier verhalen weeft. Zijn talent komt ook in Shuttlecock (zijn 2de roman, 1981) boven maar niet zo indrukwekkend als in Waterland (zijn 3de roman, 1983). Bovendien is het verhaal minder breed én minder diep.
Hij slaagt er wel in om verschillende lagen en lijnen samen te brengen in een boeiend geheel maar alles is toch iets te net-niet-supergoed. Als je het bekijkt als een opstapje/voorbode naar zijn volgende boek, Waterland dus, dan is het voor de volledigheid zeker het lezen waard. Maar gezien Swift ondertussen al een tiental boeken schreef zou ik aanraden om toch eerst een ander en beter te lezen, bijvoorbeeld Waterland, Last Orders (1996, Booker Prize, zelf nog te lezen) en Mothering Sunday: A Romance (2016, pas verschenen, nog aan te schaffen en te lezen).
In elk geval moet wie houdt van goed geschreven, sterk opgebouwde verhalen over familie, geschiedenis, herinnering, relaties, zelfbeschouwing Graham Swift zeker een kans geven.

View all my reviews

Review: Socrates' Defence

Socrates' Defence by Plato
My rating: 4 of 5 stars

Plato's boeiend verslag van de verdedigingsrede van Socrates. Die apologie was het tragische slot van een politieke, ideologische afrekening. Socrates werd onder het mom van valse beschuldigingen onschadelijk gemaakt en -deels door zijn eigen standvastigheid- verplicht de gifbeker te drinken. De verdedigingsrede, gevolgd door een rede na het horen van het oordeel van de jury (235 voor en 265 tegen Socrates) en een slotrede na het horen van de straf zijn ongetwijfeld door Plato bewerkt om zijn leermeester en diens ideologie duidelijk (en positiever?) af te tekenen.

Het is een beroemde historische gebeurtenis uit de begindagen van de Westerse cultuur en daarom alleen al is dit boekje een aanrader. Het is moeilijk voor te stellen hoe de Grieken zich als sterfelijke mensen tegenover de goden (en de dood) zagen, maar Socrates was in elk geval een man met karakter en lef. Waarschijnlijk was hij voor veel mensen een storend element, een koppige graver naar deugd en waarheid. Zijn manier van handelen had als doel het ontmaskeren van iedereen die niet volledig eerlijk en goed was, niet verbazend dus dat heel wat mensen geen fan waren. Echte kennis en deugd kan maar groeien vanuit de vaststelling dat je enkel kan weten dat je niets weet. Socrates was bereid (of had door zijn koppigheid geen keuze) voor zijn overtuiging te sterven.
Conclusie is dat je enkel aan politiek kan doen als je leugenachtig bent en aan je eigenbelang denkt. Conclusie is ook dat het hardnekkig streven naar rechtvaardigheid, waarheid, deugd etc. en daarbij alles en iedereen beoordelen ook niet echt lovenswaardig is.

Kortom, een goed leesbare, boeiende en korte tekst over een grote naam en gebeurtenis uit de Westerse cultuur, geschreven door een andere grote naam. De tekst zet aan tot nadenken over vele zaken en is een goede aanzet om nog eens na te kijken wat die oude Grieken allemaal dachten en deden. Maar vergeet de woorden van Socrates zelf niet: "ik weet slecht één ding, dat ik namelijk niets weet".

View all my reviews

Review: Goblin Market

Goblin Market by Christina Rossetti
My rating: 2 of 5 stars

Poëzie. Het is wat.

In deze bundel staan een twintigtal gedichten van Rossetti. Daarvan is het eerste en langste, Goblin Market, ook het beste. Rossetti schrijft rijmende (outch!), romantische, dromerige dingen over de natuur, de liefde, de dood, geloof, het verleden e.d. In het titelgedicht werkt dat goed, in vele andere blijft het een oppervlakkig kunstje. Dit lijkt poëzie die fictief, gemaakt, geconstrueerd is, zonder noodzaak, niet dwingend, zonder ziel.

Het stijgt zelden boven doorsnee rijmelarij uit, getuige bijvoorbeeld dit vers uit A Dirge:
Why did you die when the lambs were cropping?
You should have died at the apples' dropping,
When the grasshopper comes to trouble,
And the wheat-fields are sodden stubble,
And all winds go sighing
For sweet things dying.

Samen met alle winden: diepe *sigh*.

View all my reviews