Zonder haast fiets ik de lange weg naar huis, naar nergens.
Uit elk raam straalt feest en warme vreugde.
Mij wacht slechts een sober maal in een kil, leeg huis.
En toch ben ik opgewekt, gelukkig bijna, alsof ik leef. Want mijn gezelschap tijdens deze rit is even groots als wonderlijk:
dreigende wolken en razende wind.
Een koe genaamd waarheid! Als de fiets de stal heeft geroken is er geen wonderlijker gezelschap voor te stellen. Levendig schoon tekstje.
BeantwoordenVerwijderen