My rating: 5 of 5 stars
Geniaal, vind ik. Het eerste deel is scherp, grappig en intelligent, een stem die later opnieuw klinkt bij schrijvers als Charles Bukowksi, Hunter S. Thompson en Jan Arends (Keefman en het leven van Arends zelf tonen opmerkelijke gelijkenissen met Aantekeningen uit het ondergrondse). Dostojevski haalt op prachtige wijze uit naar de bekrompenheid van de mens.
In het tweede deel breekt de protagonist zichzelf af in pijnlijke herinneringen aan zijn lafheid, mensen- en zelfhaat, vertwijfeling, onmacht, liefdeloosheid en -waanzinnige wisselvalligheid- aan hun tegengestelden. Hij slaagt er niet in het 'levende leven' te leven en toch leeft hij daardoor meer dan de heren waar hij alles aan vertelt. Zijn paradoxale biecht/aanklacht ontleedt de problematische situatie van de mens op wrange wijze. Dostojevski in een gebald meesterwerkje dat nog niets aan wezenlijkheid verloren heeft.
View all my reviews
Geen opmerkingen:
Een reactie posten