productief uitstellen

Kere weer om reusje reusje kere weer om reuzegom, wat de ...?
Na lange tijd nog eens een blogpost. Dat is verdomd slecht nieuws. Voor mij toch. Voor jullie natuurlijk ook, maar...
Niets.

De bedoeling is om vanaf nu regelmatig een diepgaande, uitgebreide post te schrijven over een onderwerp dat iedereen boeit en om daar bovendien zo weinig mogelijk links en filmpjes in te zetten en des te meer eigen overdenkingen en vaststellingen. De bedoeling is om serieuze stukken te schrijven, kortom 'echt' auteur te zijn.
De bedoeling is om dat niet te doen. Dat vooral. Als ik niets meer schrijf dan is dat uitstekend. Formidabel. Als ik niets schrijf dan ben ik met iets anders bezig. Met een ander ding op mijn to do lijstje. Dan doe ik nuttige dingen, net om mijn hoofddoel niet te bereiken. Dan wordt mijn uitstellen productief.
Dankzij het niet uitvoeren van mijn grootse blogplannen zal ik andere dingen bereiken. Zal ik spontaan aan mijn eindwerk... euh... werken. Zal ik dingen leren. Zal ik boeken lezen. Zal ik wandelen. Zal ik lekker koken. Het mislukken van de blog is een droom, een wens.
En zie, wat gebeurt? Ik stel het mislukken uit. Ik wacht met stoppen.
Ik misluk in mijn mislukken. Wat een tragische grap.

Grappig en uitstellen:
Ready?



Deze is echt mooi.




Maar meer over productief uitstellen nu. Het idee komt van John Perry, die het over structured procrastination heeft. Het loont de moeite om zijn site te bezoeken.
De pointe is dat je zaken uitstelt door andere zaken te doen. Als je er nu zou in slagen op die manier dingen te doen die je ook moest doen, dan ben je productief aan het uitstellen. Als ik uitstel om een kortverhaal te schrijven door mijn tijd te doden met een eindwerk en zelfstudie, wel dan ben ik goed bezig. De kneepjes van de kunst kan je op Perry's pagina lezen.

Naast procrastinatie heb ik ook last van stochasiciteit: een leven vol procrastinatie en stochasticiteit, wat een mooie combinatie, het bekt geen beetje, wat wel past.

Stochasticity = the quality of lacking any predictable order or plan. Which is just a wonderfully slippery and smarty-pants word for randomness. How big a role does randomness play in our lives?
Een paar verbazende verhalen en onderzoekjes daarover tijdens deze uitzending van WNYC

Uitstellen en geen plan hebben.
Haha, het is een wonder dat ik überhaupt nog iets doe.

En ten slotte nog een filmpje over toeval en stochasticiteit: